ARMUTLUCUMADA ÇOCUK OLMAK
ARMUTLUCUMADA ÇOCUK OLMAK
Ah bir çocuk olsam.
Pür değirmeni denen yerde.
Akşama kadar top oynasam.
Akşam olunca hayvanları almaya gitsem.
Gitmişken sandık gölüne girsem.
Yine can eriği mevsimi olsa.
Hasan amcanın bahçesinden.
Ceplerimizi erikle doldursak.
Yine günlerden cuma olsa.
Bizde cuma namazına gitsek.
En arka safta arkadaşlarla şakalşsak.
Sonra Kazım amcadan ensemize birer tokat yesek.
Ah Kazım amca ah.
Şimdi yine hayatta olsanda.
O ensemize vuran ellerini öpüp.
Başıma koysam..
Yine arkadaşlarla balığa gitsek.
Akşama kadar uğraşıp.
Bitane bile tutamadan eve gelsek.
Bayram olsa büyüklerimizin elini öpsek.
Verilen harçlıklarla mantar tabancası alsak.
Hafta sonu sak'köyüyle maç yapsak.
Sak'köyüne on sıfır yenilsekte gelsek.
Armutlucumaya gidipte maç noldu diye soranlara.
Nolcak tabiki biz yendik diye kandırsak.
Kimin olduğunu bilmeden mısır tarlasına girsek.
Bir çanta dolusu gök mısır toplasak.
Sonra çayda ateş yakıp pişirsek.
Pişirsekte afiyetle mideye indirsek.
İşte dostlar böyledir Armutlucumda çocuk olmak.
Çocukluğunu doyasıya yaşamak.
Böyle bişey.......
Bahtiyar YILMAZ
Görüntülenme sayısı:
<
Yorumlar -
Yorum Yaz